για την Δανάη την κόρη μου, που τώρα ταξιδεύει σαν δόκιμος πλοίαρχος, στις θάλασσες του Ειρηνικού Ωκεανού.
Η τέχνη λεν του Ποσειδώνα
χιλιάδες έχει μυστικά
υπομονή θέλει κι αγώνα
μα αυτά δεν είναι αρκετά
Του ναυτικού όποιος λάχει μοίρα
θε να ‘χει θάρρος και αντοχή
γιατί του ωκεανού η αλμύρα
χαράκια κάνει την ψυχή
Κι οποίος σπουδάσει το ταξίδι
σε νηνεμία και καιρό
πάντοτε εκεί θα κατά-λήγει
θα ναι η ζωή του το νερό
Μα εκεί στις θάλασσες που είσαι
σ’ άγνωστα μέρη αλαργινά
αυτά τα λόγια να θυμάσαι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά
Τον Οδυσσέα στο στοχασμό σου
δάσκαλο να ‘χεις κι οδηγό
η πονηριά του φυλαχτό σου
να σε φυλά απ το κακό
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Ώρα της καλή!
Μην φοβάσαι, όλα καλά θα της πάνε. Έχει τις ευχές όλων μας και πολύ περισσότερων αυτών που υπήρξαν κάποτε στην θέση της.
Γράφεις καλά, αν η κόρη σου κατάφερε να ξυπνήσει τέτοιο "θηρίο" ΜΠΡΑΒΟ της. Γράφε για την Δανάη σου, έτσι βλέπω τι θα ήθελε να μου πει ο πατέρας μου, μέσα από την γραφίδα ενός άλλου πατέρα. Τι κι αν δεν γράφει ο ίδιος, σίγουρα αυτά θα ήθελε να μου πει κι αυτός...
Όπως κάθε ΠΑΤΕΡΑΣ!
Καλά ταξίδια να έχει! Οι σκέψεις μου είναι μαζί της!
Εξαιρετικό!
dokimh
Δημοσίευση σχολίου